- چاپ کردن(اُ اَ گَ دَ)
چاپ زدن. طبع کردن. بطبع رسانیدن. باسمه کردن. و رجوع به باسمه کردن شود
معنی چاپ کردن - جستجوی لغت در جدول جو
- چاپ کردن
نقش کردن نوشته ها و تصاویر روی کاغذ باآلات و ابزار مخصوص طبع کردن
- چاپ کردن
منتشرکردن
- چاپ کردن
طبع کردن، به طبع رساندن، به چاپ رساندن، منتشر کردن
- چاپ کردن
للطّباعة
- چاپ کردن
Imprint, Print
- چاپ کردن
imprimer
- چاپ کردن
imprimir
- چاپ کردن
отпечатывать , печатать
- چاپ کردن
prägen, drucken
- چاپ کردن
відбиток , друкувати
- چاپ کردن
drukować
- چاپ کردن
印刷 , 打印
- چاپ کردن
imprimir
- چاپ کردن
imprimere, stampare
- چاپ کردن
พิมพ์
- چاپ کردن
mencetak
- چاپ کردن
چھاپنا , چھاپنا
- چاپ کردن
মুদ্রণ করা
- چاپ کردن
kuchapa, kuchapisha
- چاپ کردن
basmak, yazdırmak
- چاپ کردن
인쇄하다
- چاپ کردن
afdrukken, printen
- چاپ کردن
להדפיס
- چاپ کردن
मुद्रित करना , छापना
- چاپ کردن
印刷する
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(اَ دَ)
لغت نامه دهخدا
فربه کردن. فربی کردن. تسمین، سالم کردن. تندرست کردن. معالجه کردن. درمان کردن. شفا دادن. خوب کردن. درست و تیار کردن، قلیان و چپق و سیگار و غیره چاق کردن. قلیان تنباکو را آماده کردن. آب و تنباکو و آتش در قلیان کردن تا آماده کشیدن شود. چپق را توتون کردن و آتش زدن که مهیا برای کشیدن شود. سیگار آتش زدن. در تداول عامه خراسان و برخی مردم نقاط دیگر ایران: آتش زدن چپق و پیپ و سیگار.
- کمانچه را چاق کردن، اصطلاحی است برای کوک کردن یا گرم و خشک کردن کمانچه آنچنانکه آماده نواختن شود:
بچنگش کمانگر نیاید به پیش
کند چاقش از آتش صوت خویش.
ملاطغرا (از آنندراج)
- کمانچه را چاق کردن، اصطلاحی است برای کوک کردن یا گرم و خشک کردن کمانچه آنچنانکه آماده نواختن شود:
بچنگش کمانگر نیاید به پیش
کند چاقش از آتش صوت خویش.
ملاطغرا (از آنندراج)
(اَ جُ مَ کَ / کِ دَ)
لغت نامه دهخدا
چاک زدن. پاره کردن. دریدن. شکافتن. خراشیدن:
بکردند چاک آن کیی جوشنش
بشمشیر شد پاره پاره تنش.
فردوسی.
به آب اندرون تن در آورده پاک
چنان چون کند خور شب تیره چاک.
فردوسی.
فکند آن تن شاهزاده بخاک
بچنگال کردش جگرگاه چاک.
فردوسی.
کواکب بر بساط مجره کاه بگستردند و صبح جامه چاک کرد. (ترجمه تاریخ یمینی ص 159) ، در مصیبت عزیزی جامه بر تن دریدن. گریبان دریدن یا جامه بر تن پاره کردن در عزا و ماتم یا از شدت اندوه و الم. چهره بناخن شخودن:
همه جامۀ پهلوی کرد چاک
خروشان بسر بر همی ریخت خاک.
فردوسی.
بیفتاد ز اسب آفریدون بخاک
سپه سر بسر جامه کردند چاک.
فردوسی.
بزد دست و جامه بدرید پاک
بناخن دو رخ را همیکرد چاک.
فردوسی.
نفس نفس اگر از باد نشنوم بویش
زمان زمان چو گل از غم کنم گریبان چاک.
حافظ
بکردند چاک آن کیی جوشنش
بشمشیر شد پاره پاره تنش.
فردوسی.
به آب اندرون تن در آورده پاک
چنان چون کند خور شب تیره چاک.
فردوسی.
فکند آن تن شاهزاده بخاک
بچنگال کردش جگرگاه چاک.
فردوسی.
کواکب بر بساط مجره کاه بگستردند و صبح جامه چاک کرد. (ترجمه تاریخ یمینی ص 159) ، در مصیبت عزیزی جامه بر تن دریدن. گریبان دریدن یا جامه بر تن پاره کردن در عزا و ماتم یا از شدت اندوه و الم. چهره بناخن شخودن:
همه جامۀ پهلوی کرد چاک
خروشان بسر بر همی ریخت خاک.
فردوسی.
بیفتاد ز اسب آفریدون بخاک
سپه سر بسر جامه کردند چاک.
فردوسی.
بزد دست و جامه بدرید پاک
بناخن دو رخ را همیکرد چاک.
فردوسی.
نفس نفس اگر از باد نشنوم بویش
زمان زمان چو گل از غم کنم گریبان چاک.
حافظ
(اِ حِ وَ دَ)
لغت نامه دهخدا
چاله کردن. گودال کردن. گود گردن. گود کردن زمین و مانند آن، دفن کردن. بخاک سپردن. در زیر خاک نهفتن چیزی را، چنانکه گردویی را برای روئیدن یا لاشه مرده ای را برای پراکنده نشدن بوی گند آن. جسد آدمی را در گور نهادن. در زیر خاک کردن
دفن کردن، مدفون کردن
متضاد: نبش کردن، زیر خاک پنهان کردن، کندن، حفر کردن
متضاد: پر کردن، گود کردن، گودال کندن، لانه ساختن
متضاد: نبش کردن، زیر خاک پنهان کردن، کندن، حفر کردن
متضاد: پر کردن، گود کردن، گودال کندن، لانه ساختن
فربه کردن، پروار کردن، بهبودی بخشیدن، معالجه کردن